ﻃﺒﻖ ﺗﻌﺎرﯾﻒ اراﺋﻪﺷﺪه در وﯾﮑﯽﭘﺪﯾﺎ ﻋﺒﺎرت اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎ، IOT ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎر در ﺳﺎل 1999 ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻮﯾﻦ اﺷﺘﻮن ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﺟﻬﺎﻧﯽ را ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﺮد ﮐﻪ در آن ﻫﺮ ﭼﯿﺰي، از ﺟﻤﻠﻪ اﺷﯿﺎ ﺑﯽ ﺟﺎن، ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻫﻮﯾﺖ دﯾﺠﯿﺘﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮﻫﺎ اﺟﺎزه دﻫﻨﺪ آنﻫﺎ را ﺳﺎزﻣﺎندﻫﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﺑﺎ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎء ﯾﺎ IOT ﺗﻤﺎم اﺷﯿﺎء ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. اﯾﻨﺘﺮﻧﺖِ اﺷﯿﺎء )Internet of Things ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺟﺪﯾﺪ در دﻧﯿﺎي ﻓﻨﺎوري و ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺑﻮده (IoT)) و ﺑﻪﻃﻮر ﺧﻠﺎﺻﻪ ﻓﻨﺎوري ﻣﺪرﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻣﻮﺟﻮدي )اﻧﺴﺎن، ﺣﯿﻮان و ﯾﺎ اﺷﯿﺎء( ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ارﺳﺎل داده از ﻃﺮﯾﻖ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ، اﻋﻢ از اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﯾﺎ اﯾﻨﺘﺮاﻧﺖ، ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺴﺘﺮ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎ ﺑﺮ اﻣﻮاج رادﯾﻮﯾﯽ ﺑﯽﺳﯿﻤﯽ ﻗﺮار داده ﺷﺪه ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﯾﻦ اﻣﮑﺎن را ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﺗﺎ از ﻃﺮﯾﻖ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﺑﭙﺮدازﻧﺪ. اﯾﻦ ﺑﺴﺘﺮ ﺷﺎﻣﻞ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ وايﻓﺎي Wifi، ﺑﻠﻮﺗﻮث ﮐﻢﻣﺼﺮف RFID ،NFC ،Bluetooth و اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ZigBee,Z-Wave و LoWPLAN6 اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺎﮐﻨﻮن اﺳﻢ آنﻫﺎ را ﻫﻢ ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﺎﺷﯿﺪ. ﻗﻔﻞﻫﺎي ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﺗﺮﻣﻮﺳﺘﺎتﻫﺎي ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﺧﻮدروﻫﺎي ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً اﯾﻦﻫﺎ واژهﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﺷﻨﯿﺪهاﯾﺪ و اﻟﺒﺘﻪ در ﺳﺎلﻫﺎي آﺗﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﻨﯿﺪ. ﻫﻤﻪ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﯾﺎدﺷﺪه در دﺳﺘﻪاي ﺑﻪ ﻧﺎم اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎء ﯾﺎ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺨﻔﻒ IoT ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. در ﺳﻄﺢ ﭘﺎﯾﻪاي، اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎ درواﻗﻊ ﺑﻪ ارﺗﺒﺎط اﺷﯿﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﻃﺮﯾﻖ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ و ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽﭘﺮدازد ﺗﺎ ﻫﺪف آن ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﺮدن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺎراﺗﺮ و ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﺗﺮ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﻮد. ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دﯾﮕﺮ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژيﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ،IoT ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در اﺑﺘﺪا ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺳﺮدرﮔﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﻦ واژه ﺑﻪوﯾﮋه ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ از اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﻤﻨﯽ و اﻣﻨﯿﺖ آن ﻣﯽﺷﻮد ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﺟﺪﯾﺪ و وﯾﮋهاي ﭘﯿﺪاﮐﻨﺪ.